Stad- en waterleven

In Saigon zijn we in een fietstaxi gestapt om een goede indruk te krijgen van de veelzijdigheid van de stad. Bijkomend voordeel is dat je niet constant lastig gevallen wordt door allerhande verkopers. Saigon of HCMC heeft 8 miljoen inwoners. Daarvan hebben 3 miljoen mensen een brommer of scooter en 1 miljoen mensen een fiets. Hoe wordt de rest van de mensen vervoerd? Achterop! Met zijn vieren of vijven op een scooter is geen uitzondering! Maar wat voor chaotisch wegbeeld dit geeft kan je je waarschijnlijk wel voorstellen.
Echter Saigon heeft een ruime groenvoorziening in de vorm van gigantische parken. Hier kan je in alle rust op een bankje zitten en gluren naar de activiteiten van de stedelingen.

Tijdens de reis door Vietnam worden we regelmatig geconfronteerd met het feit dat de Vietnamoorlog nog niet zo heel lang geleden is. Echter ramptoeristje spelen is niet ons ding, dus de vele tours naar slagvelden waren niet aan ons besteed.
We hebben hier één uitzondering voor gemaakt, de Cu Chi Tunnels. Dit enorm tunnelcomplex, met een lengte van 265km, is gegraven ten tijden Franse Oorlog (1946-1957), maar is verder uitgewerkt ten tijden van de Amerikaanse Oorlog (1957-1975). Deze tunnels compleet met slaapbarakken, veldhospitaal en wapenfabriek dienden als basis voor de Vietcong. Deze tunnels zijn een doorn in het oog geweest voor de Amerikaanse soldaten. Zelfs een missie met 20.000 soldaten heeft hierin geen resultaten gebracht. De lokale bewoners, toen levend onder de grond, waren de Amerikanen telkens te slim af. We waren de toeristenbussen en grote toeristensteden alweer behoorlijk beu. Dus in plaats van met de meute in de bus te stappen voor een Deltatour met eindbestemming Cambodja, besloten we een lokale bus te pakken en zelf op ontdekkingstocht te gaan. En blij toe, het is onze beste ervaring met Vietnam geworden.
Zoals het moment toen we de opdracht kregen de dus bus uit te stappen en een stukje verder te lopen. Geen idee waarom, je stapt uit en begint te lopen. De bus rijdt op de veerpont, en het hek begint langzaam naar beneden te gaan... Paniek, rennen! Het was een leuke geweest voor een actiefilm, ons onder het hek doorduikend en een eindsprint inzettend. Met een laatste tijgersprong belandden we samen op de laadplank terwijl de boot langzaam de kade achter zich liet. De twee mensen die we tijdens onze sprint inhaalden hadden minder lef. Zij konden op de volgende boot wachten, maar die hadden ook niet al hun baggage in de bus liggen...

De eindbestemming was Chau Doc, een stadje midden in de rivierendelta, op een steenworp afstand van Cambodja. Een vissersbootje leek ons de beste manier om het leven op en in het water te ontdekken. Ik denk dat de foto's hierbij meer zeggen dan woorden... http://community.webshots.com/user/sandervandervlist).
Op de fiets zijn we de stad op het land gaan verkennen. Op een 6-tal km afstand ligt Sam Mountain, je raadt het al, klimmen maar! Via een B-route zijn we te voet de berg opgegaan, de routeaanwijzingen kregen we onderweg van de bergbewoners. Een van deze bewoners, een tempelbewaarder, was wel in voor een praatje. Net als veel andere oudere Vietnamezen sprak deze vriendelijke man de Franse taal. Een leuk praatje en een heerlijk lunch gekregen! Na onze vriendelijk gastheer uitvoerig bedankt te hebben, zijn we verder de berg op gestieffeld. Een geweldig uitzicht op de rivierdelta als beloning.

We hebben tickets gekocht voor de boot, welke ons morgen naar Phnom Penh (Cambodja) gaat brengen.