2 special days

In plaats van een loodzware 3-daagse trektocht hebben we ditmaal gekozen voor een vriendelijke 2-daagse tocht genaamd: " Homestay in the spiritual heart of Savannakhet". Voorafgaand aan de wandeling hebben we een zoutmijn bezocht. Zout water werd uit een bron gepompt op 175m diepte, waarna het zout uitgekookt werd. In het droge seizoen wordt het overigens uitgedampt door de zon, maar in deze tijd vallen er te veel zoetwaterbuien in de bassins. Daarna gingen we het bos in, met af en toe een wolk muskieten om ons heen. De locale gids had een prettig slagwapen voor ons gefabriceerd: een soort waaier met bladeren. De eerste dag hebben we door het ancient forest van Dong Natad gelopen. Onze gids kende dit gebied op zijn duimpje en wist veel te vertellen over de geneeskundige planten en kruiden welke gebruikt worden door de lokale bevolking, westerse dokters zijn hier schaars. Maar ook uit welke bomen brandbare olie gehaald kon worden waar vervolgens toortsen van gemaakt worden (electriciteit is niet voor elk dorp vanzelfsprekend). In de avond hebben we de beroemde That Ing Hang stupa bezocht. In het dorp werden we met open armen ontvangen en mochten overal even binnenkijken, zo zagen we hoe de toortsen gemaakt werden, maar ook het weven van matten en vooral erg leuk, het koken. We zijn bij ons gastgezin ook nog aan het helpen geweest in de keuken. Wat een werk en dan te bedenken dat ze drie warme maaltijden per dag hebben! Die avond werden we door ons gastgezin officieel welkom geheten, een heel bijzonder ritueel, waarbij we door alle gezinsleden een katoenen armbandje opgeknoopt kregen met een blessing.

In het Boedhisme zijn er verschillende speciale dagen per jaar waarbij de lokale bevolking massaal naar de tempel gaat. Aangezien wij sliepen bij de lokale bevolking stonden wij vanochtend om 06.00 ook volledig uitgedost met gewaad en offerschaal, paraat om een ceremonie bij te wonen in de tempel. Erg interessant kan ik je zeggen. Onze gids vrouwelijke gids Tipphako heeft tussendoor het nodige vertaald.

De tweede dag hebben we ook weer een aardig stukje gelopen waarbij we gepicknickt hebben bij het prachtige Turtle Lake.
Deze twee dagen zijn erg verhelderend geweest wat betreft de Lao-cultuur.
Het zal met pijn in het hart zijn als we zometeen weer doorreizen naar het volgende land.



Maar zover is het nog niet, eerst maken we nog een tussenstop in Pakse. Na alle busritten van 10 uur of langer is deze rit van 5 uur een eitje. Echter weer een locale bus, dus je raad het al. Een typisch gevalletje: sport-BH aanbevolen... Het leuke van lokale bussen is dan wel weer dat echt meedeint met de rest van de lokale bevolking en vooral hier in Laos zijn deze erg geinteresseerd in foreigners. Vooral de kinderen spreken hier aardig engels en vinden het leuk om dat te oefenen. De woorden kennen ze wel, alleen de uitspraak leer je niet uit een boek. Daarom zijn toeristen dus ultiem oefenmateriaal! En als toerist hoor je weer leuke verhalen en tips van de lokale bevolking.

Pakse biedt erg veel dagtripjes waar wij ons zeker door laten verleiden. Vandaag echter even een rustdag. De laatste anderhalve week is mede door de zware trekkings en lange reisdagen nogal vermoeiend geweest. Daarbij zijn de matrassen hier ook niet om naar huis te schrijven, nu zijn we ondertussen echt wel wat gewend, maar ons laatste matras is het best omschreven als 5 houten planken met een laken erop. Zelfs op die bamboemat op de betonnen vloer heb ik beter geslapen...

De eerste dag in een nieuwe stad is altijd iets onwennig, dit verbetert zodra je een kaart van de stad in handen hebt. Tot die tijd is het een beetje ronddolen en hopen dat je in het centrum terechtkomt. Dit gaat heel snel als je iemand vind die engels spreekt, jammer alleen dat die dan vaak weer in het centrum wonen... Op onze zoektocht gisteravond hebben we bot gevangen, maar ja niet iets om je druk over te maken, volgende dag beter. In plaats van het centrum kwamen we terecht in een fantastisch BBQ-restaurant met een travestiet in de bediening. Een ervaring die we niet hadden willen missen!
Sander noemt dit dan ook heel mooi: "We lopen niet verkeerd, we lopen gewoon anders".